فیلم شادروان ملودرامی با کمدی تلخ اجتماعی
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۴۳۶۹۳
به گزارش ایرنا، شادروان دومین اثر حسین نمازی با استقبال گسترده گلستانی ها در شب ششم چهلمین جشنواره بین المللی فجر درگرگان روبرو شد، فیلمی که در ژانر کمدی - اجتماعی اجرا می‌شود، زبانی کمدی دارد و با فضایی نمادین از شرایط افراد در موقعیت‌های سخت اجتماعی می‌گوید.
فیلم نمازی با دیالوگ های تلخ گزنده در قالب بذله‌گویی و طنز به مشکلات شخصیت های فقیر داستان می پردازد و با خوش ریتمی و متلک پرانی فضای اجتماعی واقعی حاشیه نشینان جامعه را به تصویر می کشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شادروان در این اثر هنری برشی از زندگی یک خانواده فقیر حاشیه نشین را به تصویر می‌کشد، پدری را نمایش می دهد که در اوج درگیری با بیماری دیابت یک کیلو نان خامه ای را می خورد و غیر مستقیم گویی خودکشی می کند و مادری آبرومند و استوار ولی بسیار رنج کشیده و سه فرزند جوانی که باید هر کدام عصای دست خانواده باشند ولی حتی پول ترخیص پدر مرده خود را از بیمارستان ندارند و دچار مشکلات عاطفی و عاشقانه می شوند.
بی‌شک اصلی‌ترین کاراکتر شادروان، نادر با بازی درخشان سینا مهراد است که عاشق دختری افغان به نام آهو(گلاره عباسی) می شود و اوست که فیلم را به‌خوبی در مرزهای واقعیت، طنز و عشق قَلت می‌دهد، شخصیتی که حرفهایش را با شوخی های کلامی می زند و بدون در نظر گرفتن عواقب کار تصمیمات لحظه ای می گیرد.
دومین اثر نمازی در عین تلخی، شیرین از آب آمده است، شخصیت های داستان مَنگ به نظر می‌رسند اما در برابر فقر به شدت هوشیار بوده و واکنش لحظه ای نشان می‌دهند و حرف های سیاسی و اجتماعی خود را با طنز کلامی به تصویر می کشند.
به طور قطع شادروان فیلمی بوده که مخاطب عامِ سینما را به وجد می آورد؛ زیرا فرم، ساختارِ روایت و تکنیک آن از فرم های رایج سینمایِ مخاطب پسند امروز است و البته حرف هایی برای گفتن دارد که نمی توان از کنار آن به راحتی گذشت.
در این پیوند، یکی از بینندگان جوان گلستانی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: بازی بهرنگ علوی در نقش دایی خانواده و سینا مهراد در نقش برادر بزرگتر در فیلم شادروان بسیار درخشان بود.
الهه فاضلی تصریح کرد: کارگردان فیلم بی شک در انتقال مفاهیم عمیق اجتماعی در قالب کمدی بسیار موفق عمل کردند.
وی افزود: یکی از نقاط اوج فیلم زمانی که خانواده توانستند در کنار یکدیگر و با وجود تمام مشکلات مالی با همکاری فامیل و همسایگان پدر خود را دفن کنند، بود.
لاله زمردی یکی دیگر از مخاطبان حاضر در سینما نیز درباره شادروان به خبرنگار ایرنا گفت: فیلم خوب بود که توانست پیام های بسیاری از جمله فداکاری، انسان دوستی و باهم بودن را به بینندگان به خوبی منتقل کند.
حمیدرضا زارعی یکی دیگر از حاضران در اکران فیلم شادروان در گفت و گو با ایرنا اظهارداشت: به پیشنهاد دوستان که تعریف بسیاری از این فیلم داشتند اولین فیلم جشنواره بود که دیدم و قسمت های دعوای آن که در قالب طنز بیان شده بود جذابیت بیشتری داشت.
فیلم سینمایی شادروان به کارگردانی حسین نمازی و بازی سینا مهراد، نازنین بیاتی، گلاره عباسی، بهرنگ علوی، رویا تیموریان، رضا رویگری و بهرام ابراهیمی ساخته شده است و عباس نادران، مسعود سلامی، بابک اردلان، بهزاد جعفری طادی، فاطمه صفری زاده، امید گل زاده، عماد طاهری، هادی غفارلو، سعید بیات، آرزو قربانی، زهرا دمزآبادی و محمد صادق زرجویان از عوامل این فیلم هستند.
حسین نمازی کارگردان و فیلمنامه نویس متولد ۱۳۶۰ تویسرکان است که فعالیت هنری خود را با فیلم سینمایی «آپاندیس» آغاز کرد و سریال «حوالی پاییز» را برای تلویزیون ساخت.
به اعتقاد کارشناسان دست اندرکار امور سینما، رسالت و هدف کمدی و طنز مطرح کردن مسائل و دغدغه های فرهنگی، هنری و اجتماعی و رسیدن به هدف والاست.
این کارشناسان معتقدند که معرفی آخرین تولیدات سینمای ایران با توجه به جایگاه و نوع نگرش آن و برنامه ریزی برای اکران آنها در ایران اسلامی بزرگ ترین وظیفه جشنواره بین المللی فجر و چراغ روشن آن است.
گزارش ایرنا، فیلم های دسته دختران ساخته منیر قیدی، ضد ساخته امیرعباس ربیعی، شهرک ساخته علی حضرتی، علف زار ساخته کاظم دشتی، شادروان ساخته حسین نمازی، برف آخر فیلمی از امیر حسین عسگری، شب طلایی ساخته یوسف حاتمی کیا، موقعیت مهدوی فیلمی از هادی حجازی فر، بدون قرار قبلی ساخته بهروز شعیبی، بیرو فیلمی از مرتضی علی عباس میرزایی، مرد بازنده ساخته محمد حسین مهدویان، هناس فیلمی از حسین دارایی، ملاقات خصوصی ساخته امید شمس، ماهان اثری از حمید شاه حاتمی، خائن کشی فیلمی از مسعود کیمیایی و فیلم درب ساخته سیدهادی محقق به عنوان فیلم های چهلمین جشنواره فجر از ۱۵ تا ۲۲ بهمن ماه در سینماهای گلستان در حال اکران است.
استان ۲ میلیون نفری گلستان با ۱۴ شهرستان هشت سینما و ۱۴ سالن نمایش دارد.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شادروان گرگان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شادروان گرگان جشنواره فیلم فجر گلستان حسین نمازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۴۳۶۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قطار فحش‌های مسعود فراستی به ایستگاه «مست عشق» رسید
جعفر محمدی در عصر ایران نوشت: این چند فحش را - با پوزش فراوان - بخوانید:
بی همه چیز
آشغال
گدا
مفلوک
بی غیرت
...
این ها را لات سر کوچه در یک دعوا نگفته است؛ به اصطلاح نقدهای مسعود فراستی است که درباره چند فیلم گفته است، کسی که با اعتماد به نفس عجیبی، خود را به عنوان یک منتقد سینما معرفی می کند و آدمی را یاد سریال "مرد هزار چهره" مهران مدیری می اندازد!
او سال هاست که با فحش دادن به فیلم های مطرح ایرانی، نان می خورد و هر چه فیلم بهتر و قوی تر و معروف تر باشد، فحش های آبدارتر می دهد و چون مردم به تماشایش می نشینند، فکر می کند لابد حرف مهمی زده که کلی آدم دارند نگاهش می کنند؛ حال آن که هر دعوا و معرکه ای، همواره کلی تماشاچی دارد و معنایش تایید و تشویق نیست! البته بعضی ها همین که دیده شوند، ارضا می شوند و اعتقاد عجیبی دارند به این که بدنامی، بهتر گمنامی است!
در اثبات این که مسعود فراستی، درگیر ماجرای مرد هزار چهره در زندگی واقعی شده و در واقع منتقد سینما نیست همین بس که با صراحت و همان اعتماد به نفس کاذبش به منتقدانش می گوید که اصلاً فیلم ها را بدون این که ببیند نقد می کند و سپس سینه سپر می کند که اگر مردش هستید جلوی نقدهای من بایستید، ببنیم می توانید بایسیتد؟ نمی توانید، هیچ کدام تان نمی توانید، برای این که نه سوادش را دارید، نه خیلی چیزهای دیگرش را و نه ...ش را ! (جای نقطه چین هم باز از همان حرف های غیرقابل پخش می گوید و در فیلم منتشره از این مصاحبه نیز آن قسمت را "بوق" گذاشته اند).
این سطح ادب و ادبیات یک منتفد سینماست که انتظار می رود پیش و بیش از هر چیزی، دارای شخصیتی متین و فرهنگی باشد.
همان گونه که هر تعمیرکاری، جعبه ابزاری دارد که با آنها کارهایش را پیش می برد، فراستی نیز جعبه ای پر فحش ها از بیچاره و الکن و مضمحل تا بی غیرت و بی همه چیز و حتی بووووووق دارد که عصای دستش است!
او بعد از این که فیلم سینمایی "مست عشق" به کارگردانی فیلمساز شهیر کشورمان "حسن فتحی" توانست به رکوردهای عجیبی در تاریخ سینمای ایران برسد، دوباره بساط پهن کرده و جعبه فحش هایش را گشوده است تا از فرصت احتمالاً تکرار نشدنی "مست عشق" استفاده کند و بدان بیاویزد و چند روزی تیتر و سوژه شود و حالش خوش گردد!
فراستی در فحاشی - و نه نقد - جدیدش مست باز هم به کلی گویی های مرسوم اش تمسک کرده و درباره "مشت عشق" گفته است: یک فیلم بد تلویزیونی است که تنها دو سه نمای سینمایی دارد، با یک دوبله فاجعه و تدوین آشفته و یک کارگردانی بد و دو بازی بسیار بد، یک بازی اور اکت شمس و یک بازی مفلوک مولانا... فیلم شأنیت ندارد و از این آشغال های مرسوم ملولیم!
می بینید؟ دوباره از همان واژگان آشنای خودش استفاده کرده است: بد، مفلوک، بی شأن، آشغال! لااقل روی دایره واژگان فحشش کار نمی کند که کمی گسترده شان کند! یک سری کلمات بی ادبانه در چنته دارد که هر برای هر فیلمی هر کدام شان به دهانش آمد می گوید! و حالا این ها را خرج "مست عشق"ی کرده است که یکی از بزرگ ترین و موفق ترین کارگردانان ایرانی (حسن فتحی) با حضور دو تن از بهترین بازیگران این کشور (شهاب حسینی و پارسا پیروزفر) ساخته است؛ فیلمی که از جوانانی که بهره چندانی از باغ ادبیات و عرفان ایرانی ندارند تا بزرگانی مانند میرجلال الدین کزازی که از قطب های فرهنگ و ادب ایران هستند، سرمست آن شده اند و برای اولین بار در سال های اخیر، یک فیلم غیر کمدی با آن هم با موضوع "شمس" و "مولانا" صدر نشین فروش شده و کار به سئانس های فوق العاده هم کشیده است.
جالب و بی ربط (!) اینجاست که فراستی چون نمی خواهد به دلایل این استقبال بی نظیر اعتراف کند، می گوید "اگر"(!) فیلم خوب بفروشد، دارد از کتاب "ملت عشق" سود می برد! "گویا" جناب فراستی هم قائل به ربط نیست!
سپس دلیل بعدی را چنین می گوید: به خاطر این است که بعد از "فسیل" اکران شده است.
این درحالی است که فسیل یک فیلم کمدی است و مست عشق، تاریخی و هنری و اینجا باید گفت که فراستی "قطعاً" قائل به ربط نیست!
به راستی اگر قرار بود آثاری که بعد از فسیل اکران شده اند پرفروش باشند، اکنون با فیلم هایی روی پرده مواجه نبودیم که نتوانسته اند به اندازه هزینه تولیدشان بفروشند.
البته خوشبختانه، دیر زمانی است که کسی مسعود فراستی و به اصطلاح نقدهایش را جدی نمی گیرد و حداکثر به او به چشم یک سوژه فان نگاه می کنند. فقط افرادی مانند من هنوز به او توجه می کنند تا اگر از فیلمی بد گفت، مطمئن شوند که یک فیلم خوب روی پرده سینماهاست و به تماشایش بروند.
بعد از تحریر 1:
مرحوم چخوف، داستان نویس نامدار روسی درباره منتقدان هنری می گوید که آنها مانند خرمگس هایی هستند که اسب های در حال شخم زدن زمین را نیش می زنند و آنها را از کار باز می دارند. گو این که می خواهند بگویند: نگاهم کنید، من هم هستم و چیزی نیست که نتوانم درباره اش وز وز کنم!
با احترام به همه منتقدان واقعی که یار و همراه هنر هستند، این تعبیر چخوف درباره "برخی منتقدین" مصداق دارد.
بعد از تحریر 2 :
ای کاش مسعود فراستی که گویا خود را خداوندگار سینما می داند و بقیه را به بی سواد متهم می سازد، جرات کند و نه یک فیلم سینمایی که یک فیلم کوتاه بسازد و در معرض نقد منتقدان قرار دهد؛ فیلمی که آشغال و بی غیرت و مفلوک و گدا و بی همه چیز نباشد!
بعد از تحریر 3 :
با موفقیت بی نظیر "مست عشق" ، کاملاً قابل پیش بینی بود که عملیات تخریب آن، کلید بخورد؛ عجالتا به همین اشاره کوچک بسنده می کنیم.
ببینید | فریادهای تهیه‌کننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!